Selecciona una palabra y presiona la tecla d para obtener su definición.
 

341

Corn., pág. 78.

 

342

Corn., pág. 75.

 

343

Corn., pág. 75.

 

344

Para la reducción de estos pueblos nos habemos servido de nuestros mejores historiadores y geógrafos, como Ocampo, Morales, Mariana y Zurita; y no nos detenemos á exhibir las pruebas por no ser este el objeto de nuestro informe.

 

345

Baudrand, con la autoridad de nuestros mejores geógrafos, señala los siguientes equivalentes de estos pueblos. Así á Bursada lo coloca entre Alcalá y Calahorra; Istonium, dice que es Castro Histo hacia Cervera del río Alhama; Libana cerca de Valeria; Laxta, Ita cerca de Valeria, ó Tragacet, cerca del nacimiento del Júcar; Medioluna, Molina; Cesada, Ita, entre Guadalajara y Sigüenza; Urcesa, Uclés.

 

346

«Castra hostium apud Sucronem captaSallust., lib. 3.º

 

347

Specularis vero (quoniam et hic lapis nomen obtinet) faciliori multo natura fluditur in quamlibet tenues crustas. Hispania hunc olim citerior tantum dabat; nec tota, sed intra centum millia passuum circa Segobricam Urbem. Iam et Cypros et Cappadocia, et Sicilia et nuper inventum Africa, postferendos omnes tamen Hispanæ et Cappadotiæ mollissimis et amplissimæ magnitudinis sed obscuris. Sunt et in Bononiensi Italia parte breves, maculosi, complexu silicis alligati, quorum tamen appareat natura similis eis, qui in Hispania puteis effodiuntur profunda altitudine. Nec non et saxo inclusus sub terra invenitur, extrahiturque, sut exciditur. Sed majori parte fossili natura, absolutus segmenti modo, numquam adhuc quinque pedum longitudine amplior.» Libro XXXVI.

 

348

«Specularis lapis vocatus est quod vitri more transluceat, repertus primus in Hispania citeriore circa Segobricam Urbem; invenitur enim sub terra effossus, exciditur atque finditur in quamlibet tenues crustas.» Etymologiarum, lib. XXXVI, página 307.

 

349

Tampoco ocultaremos que Bowles, en su introducción á la Geogrofía Física de España, habla de varias canteras gipsoreas descubiertas en sus excursiones á los montes de Molina y reino de Valencia; pero en parte alguna determina esta especie, que aunque del mismo género, parece peculiar al terreno inmediato á la Cabeza y á algunos otros hacia Valencia y Tarragona.

 

350

En su Crónica genesral de España.