Selecciona una palabra y presiona la tecla d para obtener su definición.
 

371

Injustum enim non est ut improbis accipientibus nocendi potestatem, et bonorum patientia probetur, et malorum iniquitas puniatur. Nam per potestatem diabolo datam, et Job probatus est ut justus appareret (Job. I. 12.), et Petrus tentatus ne de se praesumeret (Matth. XXVI. 34.), et Paulus colaphizatus ne se extolleret (II. Cor. XII. 7.), et Judas damnatus, ut se suspenderet. (Matth. XXVII. 5.) (Idem de Nat. boni adv. Manich., cap. XXXII.)

 

372

Dabo tibi Regem in furore meo. (Osee XIII. II.)

 

373

Qui regnare facit hominem hypocritam propter peccata populi. (Job. XXXIV. 30.)

 

374

Verum haud recte se habent, inquiunt, reipublicae negotia; de his plerumque loquimur, et de his solliciti anxiique sumus. Quid autem in causa? Eorum, inquiunt, qui magistratum gerunt, incogitantia. Non est magistratuum incogitantia, sed nostra injustitia, et poena est pro nostris sceleribus exacta. Illa cuncta sursum deorsum miscuit; illa quidquid est calamitatum invexit. (S. Jo. Chr. in illud Vidi Dominum etc., hom. I, n. 4.)

 

375

V. S. Hieron. in hune loc.

 

376

Regnum a gente in gentem transfertur, propter injustitias, et injurias, et contumelias, et diversos dolos. (Eccli. X. 8.) Visitabo super eos quatuor species, dicit Dominus: gladium ad occisionem, et canes ad lacerandum, et volatilia caeli et bestias terrae ad devorandum et dissipandum. Et dabo eos in fervorem universis regnis terrae: propter Manassem filium Ezechiae Regis Juda, super omnibus quae fecit in Jerusalem. (Jer. XV. 3. 4.) Discimus Regum ac Principum et Praepositorum scelere, populos plerumque deleri. (S. Hieron. in Jerem., lib. III, cap. XV, v. 4.)

 

377

V. Fr. Luis de León in hunc loc.

 

378

Invadunt enim propter paucos in omnem populam mala, ac flagitium unius plebi toti nocet. Achar sacrilegium commisit, et totus castigatus est exercitus. (Jos. VII. I.) Zambri Madianitas scortatus est, et Israel poenas dedit. (Num. XXV. 6.) (S. Basil. Hom. in Fam. et siccit., n. 4.)

 

379

Osee VIII. 4.

 

380

Interrogatio. Si nulla potestas nisi a Deo, quomodo dictum est veraciter ab ipso: Ipsi regnaverunt, et non ex me? (Prov. VIII. 15.) Item si ipsi Reges ex Deo non erant, quomodo Reges per se regnasse dixerat: Per me, inquiens, Reges regnant? Responsio. Ex illo, et non ex illo Reges regnant, qui et potestatem a Deo datam habent, et tamen se a Deo accepisse stulte denegant. Hinc per Prophetam scriptum est: Qui regnare facit hominem hypocritam propter peccata populi. (Job XXXIV. 32.) Propterea isti Reges ex Deo non sunt, qui non ex bono, sed propter peccata populi regnare permisi sunt. Item, omnis potestas non nisi a Deo est; quia non per se mala, sed utique bona est. Mala autem sine bonis, et nisi in bonis esse non possunt, et idcirco non nisi in rationabilibus creaturis fiunt. Bonis ergo Regibus Spiritus Sanctus comminando loqui dignatur, cum ad eosdem Psalmistae voce dicitur: Et nunc Reges intelligite, erudimini qui judicatis terram. (Psalm. II. 10.) (S. Gregor. Magn. Concord. interrog. VIII.)