Selecciona una palabra y presiona la tecla d para obtener su definición.
 

431

Magnum quidem est et spiritale documentum quod Christiani viri sublimioribus potestatibus docentur debere esse subjecti; ne quis constitutionem Regis terreni putet esse solvendam. (S. Ambros. Exp. Ev. sec. Lucam, lib. IV, n. 73.)

 

432

Quod ejusmodi sint in mundo principatus ac potestates, nemo illorum Regem (Deum) esse negaverit; sed ita principatus illos ac potestates in mundo esse fatebitur, ut interim illorum esse Regem agnoscat. (S. Epiphan. adv. Haeres., lib. I, haeres. XL. al. XX, n. 4.)

 

433

Nondum, inquit, Deus abdicavit illum principatu, nondum fecit eum ex Rege privatum. Itaque ne invertamus ordinem, neque rebellemus Deo, Apostolicum illud dictum factis praestantes: Quoniam quisquis resistit potestati, Dei ordinationi resistit. (S. Joan. Chrys. de Dav. et Saule hom. I. pen. fin.)

 

434

Balteum Regum dissolvit, et praecingit fune renes eorum. (Job. XII. 18.) Dejecisti Reges ad perniciem, et confregisti facile potentiam ipsorum. (Eccli. XLVIII. 6.)

 

435

Qui adversati erant Deo (Principes) jacent; qui templum sanctum everterant, ruina majori ceciderunt: qui justos excarnificaverant, caelestibus plagis, et cruciatibus meritis nocentes animas profuderunt. Distulerat enim poenas eorum Deus, ut ederet in eos magna et mirabilia exempla, quibus et posteri discerent, et Deum esse unum, et eundem mortem digna ultione superbis et impiis ac persecutoribus irrogare. (Lact., lib. de Mort. persecut., cap. I.)

 

436

Deus unus et verus... temporalia regna atque terrena quibus voluerit et quamdiu voluerit, secundum praedestinatum ordinem saeculorum, vel sinendo vel donando distribuit. (S. Aug. de Cons. Evang., lib. I, cap. XII, n. 19.)

 

437

Illud advertimus quod Regum lapsus poena populorum sit. Sicut enim eorum virtute servamur, ita etiam errore periclitamur. (S. Ambr. Apolog. David altera, cap. XI, n. 56.)

 

438

Dabo pueros Principes eorum, et effeminati dominabuntur eis. (Isai. III. 4.)

 

439

Moneo et exhortor omnes qui tales sunt, ut... judicare judices desinentes, attendant sibi, et secundum divinam voluntatem conversari contendant. Nam non quiescit divinum judicium, sed contra dissidentes divinus furor stillabit. (Basil. Imperat. in VIII. Synod. General. ap. Harduin. Conciliorum tom. V.)

 

440

Principum ipsorum principes sunt leges. (S. Joan. Chrys. in Gen., serm. IV, n. 2.)