301

Cum autem venerit Filius Hominis in majestate sua, et omnes angeli cum eo, tunc sedebit super sedem majestatis suae. Et congregabuntur ante eum omnes gentes, et separabit eos ab invicem, sicut pastor segregat oves ab hoedis. Et statuct oyes quidem a dextris suis, hoedos autem a sinistris. Tunc dicet rex his, qui a dextris, etc. -Mat. XXV, 31, 32, 33, et 34.

302

Cum autem venerit Filius Hominis in majestate sua. Vide supra.

303

Cum autem venerit.

304

Tunc.

305

Tunc.

306

Cum autem venerit tunc, etc. -Vide supra.

307

Eo quod esset prope Jerusalem: et quia existimarent quod confestim regnum Dei manifestaretur. -Luc. XIX, 11.

308

Homo quidam nobilis abiit in regionem longinquam accipere sibi regnum, et reverti. Vocatis autem decem servis suis, dedit eis decem minas, et ait ad illos: negotiamini, dum venio. Cives autem ejus oderant euro, et miserunt legationem post illum, dicentes: nolumus hunc regnare super nos. Et factum est, ut rediret regno, etc. -Luc. XIX, 12, 13, 14, et 15.

309

Verumtamen inimicos meos illos, qui noluerunt me regnare super se, adducite huc, interficite ante me. -Id. 27.

310

Cum autem venerit Filius hominis... tunc, etc. -Mat. XXV, 31.